جالب است بدانید که چگونه برنده جایزه مخاطبان نیمه شبدانلود فیلم پلتفرم با دوبله فارسی " یک دهه پیش را ردیابی می کرد. این امر می توانست یک نمایش تئاتر محدود داشته باشد و در نمایش های نیمه شب در سراسر جهان فرقه ای بدست بیاورد ، قبل از اینکه واقعاً در دی وی دی به عنوان یک ژانر کلمه از دهان شلیک کنید ، دی وی دی را آتش بزنید. همه این مراحل در سال 2020 تمام شده است و اکنون این هفته برای میلیون ها نفر در Netflix به تماشای این هفته است. مطمئناً دسترسی به فیلم های خوب - و این فیلم خوبی است - به ویژه در هنگام قرنطینه اهمیت دارد ، اما من نمی دانم آیا آن همان کششی را که در یک سرویس شلوغ به خاک سپرده می شود ، همانطور که اگر مردم از آن عبور کرده بودند ، به دست می آورد؟ در طول راه قدیمی. دنبالش بگرد. به دوستانت بگو. ارزش دیدن دارد
مفهوم "سکو" غیرقابل انکار است. تقریباً کل فیلم در نوعی ساختار آینده گرایانه یا کامو-esque موسوم به "سوراخ" اتفاق می افتد. صدها طبقه بلند ، این زندان است که در آن مردم به طور هم زمان در طبقه های دو قرار می گیرند. هر روز ، سکو از یک سوراخ بزرگ در وسط ساختمان پایین می آید ، و این تنها فرصت برای غذا برای کل روز است. در سطح 1 ، زندانیان به میهمانی از غذاهای تهیه شده با محبت دسترسی دارند. اگر همه فقط یک جیره کوچک می خوردند ، می توانست با هر چیزی برای زندانی ، همه چیز را به انتها برساند. هرگز اینطور نیست
نگاه ما به این کابوس متعلق به گورنگ (ایوان ماساگوئه) است که داوطلبانه برای ترک سیگار و خواندن کتاب (به همه اجازه داده می شود وارد یک زندان شوند) بدون اینکه کاملاً متوجه شود که او برای چه چیزی بوده است. اولین همبازی وی با توضیح فیلم در سطح 48 به توضیح روند The Hole to Goreng می پردازد. در آن زمان ، معمولاً برخی از باقیمانده ها روی سکو قرار دارد. اما شرورترین سیستم این سیستم ، و به نظر می رسد هوشمندانه ترین بینش اجتماعی فیلم ، این است که زندانیان هر ماه طبقه را تغییر می دهند. بنابراین شما می توانید در 8 روز یک روز و سپس در روز 133 نسبتاً خوشحال باشید. و اگر تعجب می کنید که چگونه این افراد وقتی در طبقات پایین هستند ، زنده می مانند ، شما ممکن است برای مکان اسفناک این فیلم آماده نباشید.
The Platform تمثیل اجتماعی واضح است - اگر چیزهای لازم بیشتر از حد لازم نباشد ، تعداد کافی برای این موارد وجود ندارد. با این حال ، نویسندگان دیوید دسولا و پدرو ریورو و کارگردان گالدر گازتلو-ارووتیا راضی نیستند که صرفاً روی این ایده بنشینند ، روی آن گسترش دهند و با هر پیشرفت جدید آن را باز کنند. این فیلم با توجه به محدودیت های محدودش ، چندین فیلم پیچیده و چشمگیر دارد و هرکدام از آنها چراغ جدیدی را درباره چگونگی بازتاب این جامعه از جامعه نشان می دهد. من خصوصاً جذاب بودم که چگونگی تأثیرگذاری کف در حال تغییر روی افرادی که قبلاً در سطح پایین تر بوده اند ، جذاب بوده است اما اکنون به اندازه کافی خوش شانس بودند که زیاد باشند. به نظر می رسد که به جای اینکه با کسانی که در مکانی هستند واقعاً دلسوز باشند ، حتی بیشتر وقت خود را صرف می کنند و باعث می شوند زمان از دست رفته را جبران کنند و بدانند که ممکن است دوباره این مسئله را به صدر نرسانند.
نقد و بررسی فیلم قصه باربی و کن: